You Could Be Mine (Guns N' Roses)



You Could Be Mine van Guns N' Roses was de thema-song van de immens populaire film Terminator 2 van James Cameron. Het nummer is afkomstig van het album Use Your Illusion II.



Zero (Smashing Pumpkins)



Zero was de derde single van Mellon Collie & The Infinite Sadness, het magnum opus van Smashing Pumpkins halfweg de jaren '90. De dubbelaar toonde de band in al zijn facetten. Zero was geen hits als Bullet With Butterfly Wings (de eerste single van de plaat).




Divine Hammers (The Breeders)



Divine Hammer is de tweede single van het Breeders-album Last Splash uit 1993. De clip werd geregisseerd door Richard Kern, Kim Gordon, and Spike Jonze.



Sober (Tool)



Sober was de tweede single van het album Undertow uit 1993. De clip werd geregisseerd door Fred Stuhr, de figuurtjes in de stop-motion animatie werden ontworpen door Tool-gitarist Adam Jones.



Save Tonight (Eagle-Eye Cherry)



Eagle-Eye Cherry is de zoon van de legendarische jazztrompettist Don Cherry en de broer van Neneh Cherry. Met het nummer Save Tonight scoorde hij in 1998 een megahit. Van het album Desireless gingen wereldwijd meer dan 4 miljoen exemplaren over de toonbank.



What's Up? (4 Non Blondes)



Een one hitwonder uit de jaren '90. De band rond Linda Perry scoorde in 1993 een wereldhit met What's Up. Toen zangeres Linday Perry in 1995 de band verliet, was het meteen over and out. Perry verdiende nadien nog haar brood door songs te schrijven voor Christina Aguilera, Alicia Keys, Pink, Gwen Stefani, Courtney Love en Kelly Clarkson.



Roses (dEUS)



Roses is afkomstig van In A Bar, Under The Sea, het tweede album van onze vaderlandse rocktrots dEUS uit 1996. Het nummer is, veertien jaar later, nog steeds één van de live-favorieten van heel wat dEUS-fans.



No Fronts (Dog Eat Dog)



De Amerikaanse hardcoreband Dog Eat Dog scoorde halfweg de jaren '90 een commercieel succes met het album All Boro Kings. Het typerende saxofoongeluid maakte van de band een buitenbeentje.


Parklife (Blur)



De Britse band Blur katapulteerde zichzelf opnieuw naar de top van het Britpoprijk met het album Parklife. Met het nummer Parklife won de band in 1995 Brit Awards voor Best British Single en Best Video.



Poison (The Prodigy)



Eentje uit de hoogdagen van The Prodigy. De vierde single van het succesalbum Music For The Jilted Generation.



Paranoid Android (Radiohead)



Paranoid Android is de Radiohead-versie van The Beatles' Happiness Is a Warm Gun en Queen's Bohemian Rhapsody. Een song die voortdurend allerlei richtingen uitgaat.

De band vond inspiratie voor de songtitel bij het personage Marvin the Paranoid Android in Douglas Adams' The Hitchhiker's Guide to the Galaxy.




Head Over Feet (Alanis Morissette)



De Canadese Alanis Morissette zette zichzelf in de jaren '90 op de wereldkaart met een album boordevol persoonlijke teksten over stukgelopen relaties en verloren liefdes. Jagged Little Pill wordt met meer dan 30 miljoen verkochte exemplaren één van de meest succesvolle platen van de nineties.

De plaat levert 6 succesvolle singles op (You oughta know, Hand in my pocket, All I really want, Ironic, You learn, Head over feet) en Alanis krijgt in totaal 5 Grammys voor de plaat.



Somethin' Hot (The Afghan Whigs)



De Amerikaanse rockband The Afghan Whigs kreeg ondanks lovende kritieken nooit de wereldwijde roem die het misschien wel verdiende. Pas met Gentlemen, het derde album van de groep, begon de groep platen te verkopen. De singles Debonair en Gentlemen scoorden bovendien niet onaardig op MTV. 

Somethin' Hot  is de eerste single van het vijfde album 1965. De groep hield er in 2001 mee op. Frontman Greg Dulli speelt momenteel in The Gutter Twins en The Twilight Singers.



Orange (Metal Molly)



Het bekendste export-product van Tremelo. Na Pater Damiaan uiteraard. Metal Molly scoorde in 1995 een behoorlijke radiohit met Orange. Dat leverde de groep een plaats op de affiche van Pinkpop en Torhout-Werchter op. De groep stond overigens op dezelfde dag twee keer op het podium van Rock Torhout omdat een andere band zijn vliegtuig had gemist.

De prestaties op de festivals moeten indruk gemaakt hebben, want Therapy?, Bush en David Bowie namen de band even op sleeptouw tijdens hun Europese tournee.


It's a sad, sad planet (Evil Superstars)



Het is inderdaad een sad planet. Eén van de meest beloftevolle bands aan het Belgische rockfirmament spatte halfweg 1998 uit elkaar omdat Polygram hen zomaar aan de deur zette. Evil Superstars won in 1994 de Rock Rally en bracht nadien twee fel gesmaakte albums uit: Love is okay en Boogie Children-R-US.

Frontman Mauro Pawlowski begon na de split aan een carrière in 1001 andere bands en projecten en belandde een paar jaar geleden bij dEUS. Gitarist Tim Vanhamel trok in 1999 mee op tournee met dEUS en focuste zich dan onder meer op Millionaire.



The Way (Fastball)



Het Amerikaanse Fastball had in 1998 een bescheiden hitje met het nummer The Way.



Piss-Bottle Man (Mike Watt)



Na zijn carrière bij fIREHOSE en The Minutemen begon de Amerikaanse bassist Mike Watt in 1995 aan een solocarrière.

Op zijn eerste album Ball-Hog or Tugboat? nodigde Watt een breed gamma aan gastmuzikanten uit zoals Henry Rollins, Eddie Vedder, J Mascis, Carla Bozulich, Evan Dando en leden van  Sonic Youth, Red Hot Chili Peppers, Frank Black, Nirvana, Soul Asylum, Jane's Addiction, Beastie Boys en Screaming Trees.

De tour die daarop volgde liet Watt voor het eerst proeven van mainstream-succes, vooral door het feit dat Eddie Vedder en Dave Grohl deel uit maakten van zijn begeleidingsband. Op Piss-Bottle Man horen we Lemonheads-frontman Evan Dando.


Queer (Garbage)



De Schots-Amerikaanse band Garbage was in de tweede helft van de jaren '90 één van de meest gehypte bands van het moment. Dat de groep met producer Butch Vig beschikte over een drummer die gepokt en gemazeld was in het muziekwereldje zal natuurlijk geholpen hebben.

Queer is afkomstig van het titelloze debuutalbum van de band. De video werd in 1996 genomineerd als Best breakthrough video voor de MTV Video Music Awards, maar moest het uiteindelijk afleggen tegen Tonight, Tonight van The Smashing Pumpkins.



Torn (Natalia Imbruglia)



Eéntje in de categorie 'Schoon muzikaal vrouwvolk uit de nineties'. De Australische Natalia Imbruglia begon haar carrière op dezelfde manier als Jason Donovan en Kylie Minoque. In de Australische soapserie Neighbours.

Haar eerste poging in de muziekwereld was meteen een gigantische hit: Torn haalde zowat overal ter wereld de hitlijsten en de clip was ontzettend veel te zien op allerlei muziekzenders. Een wereldhit scoorde Imbruglia nadien niet meer, maar nieuwe singles en albums blijven vooral in Groot-Brittannië erg goed verkopen.

Eind 2003 stapte Imbruglia in het huwelijksbootje met Daniel Johns, de leadzanger van de Australische band Silverchair. Dat huwelijk strandde echter vier jaar later.



Big Me (Foo Fighters)



Wat zou er gebeurd zijn mocht Kurt Cobain op een druilerige aprilochtend niet beslist hebben om zichzelf een kogel door het hoofd te jagen? Zouden de Foo Fighters dan ooit het levenslicht gezien hebben? Het antwoord zullen we wel nooit weten, maar zeker is dat de groep rond Nirvana-drummer Dave Grohl nu al 15 jaar meespeelt in de Champions League van de rockwereld.

Terwijl Grohl voor de eerste plaat zowat alle instrumenten zelf inspeelde en songmateriaal gebruikte dat hij geschreven had in zijn Nirvana-periode, is de band intussen 'volwassen' geworden. De band wordt getipt als één van de toppers Rock Werchter of Pukkelpop komende zomer.

Big Me was de vierde single van de debuutplaat Foo Fighters én het eerste commerciële succesje van de groep in de Verenigde Staten. De clip is een parodie op de Mentos-reclames.



Cornflake Girl (Tori Amos)



Tori Amos is een Amerikaanse pianiste en singer-songwriter. Amos draait al mee sinds begin jaren '90 en heeft een hondstrouw publiek. Keer op keer laat ze moeiteloos Vorst Nationaal vollopen. Cornflake Girl is afkomstig van Under The Pink, haar vierde album uit 1994.



Eurodisco (Bis)



De Schotse indierockband Bis was in 1995 de allereerste band zonder platencontract die mocht komen optreden in het BBC-muziekprogramma Top of the pops.

Drie jaar later had de band zijn grootste 'hit' met Bis, een bescheiden succesje in Australië en Engeland. Ook bij ons haalde het nummer De Afrekening.



Three Little Pigs (Green Jellÿ)



Het idee is poepsimpel, maar je moet er maar opkomen: een metalversie van een kinderverhaaltje. De pretrockband Green Jellÿ scoorde in de zomer van 1993 een megahits met een eigentijdse versie van De Drie Biggetjes.

Leuk detail: het nummer was eerst enkel verkrijgbaar als videoclip op VHS, maar toen de song wereldwijd potten begon te breken, kwam het toch op cd uit.



Candy (Iggy Pop & Kate Pierson)



Iedereen kent Iggy Pop van klassiekers als Lust for life en The Passenger, maar de rocklegende scoorde zijn grootste commerciële succes met dit nummer. Candy is een duet met Kate Pierson van The B-52's en stond op Brick by brick, het negende solo-album van Iggy Pop.



Cryin' (Aerosmith)



De Amerikaanse rockband Aerosmith heeft altijd leuke videoclips gemaakt, maar toch sprongen de clips uit de jaren '90 er uit. Al wat het maar door vrouwelijk schoon als Alicia Silverstone en Liv Tyler dat menig puberende tiener niet onbewogen liet.

Hoeft het te verbazen dat Cryin' in 1993 één van de meest aangevraagde video's op MTV was? En dat clip de clip in 1994 goed was voor 3 MTV Video Music Awards?